Hoe ga ik te werk
Kennismaken
Eerst gaan we kennismaken, en kijken of we een klik hebben. Vervolgens gaan we ontdekken waar jij je rust in vindt. Eerst ervaren hoe de rust in jezelf mag voelen. Zowel mentaal als fysiek. Niet gelijk naar het trauma, de diepte in. De pijn voelen die bij het trauma hoort. Zo houden we namelijk de cirkel in stand. Werk je hertraumatisering in de hand.
Je autonome zenuwstelsel bevindt zich al in de hoogste staat van paraatheid door het trauma.
Persoonlijk
Individueel
Mijn sessies zijn individueel. Ik neem alle tijd en de rust om je op je gemak te stellen. Om elkaar altijd goed te blijven verstaan, werk ik met een instructiesetje. Er kan niemand meeluisteren. Deze setjes zijn niet afluisterbaar, dus eventuele omstanders krijgen niets van ons gesprek mee.
Tijdbesteding
Jij bepaalt
Ik plan mijn coachgesprekken ruim. Traumaverwerking valt niet altijd te plannen en soms is er gewoon extra tijd nodig om tot een punt te komen. Die ruimte wil ik dan kunnen bieden.
Jij bepaalt de grens. En in dit traject heb jij de leiding. Jij beslist zelf tot hoe ver je wilt en kunt gaan.
Planning
Flexibel
Het traject is flexibel qua planning. Vaak is 5 tot 7 keer voldoende voor een enkele gebeurtenis. Is de omvang groter dan zullen er meerdere sessies nodig zijn. Maar dat is uiteraard ook afhankelijk van je hulpvraag.
Tussen de sessies zit elke keer minimaal 2 weken tijd. Mijn ervaring is, dat die echt nodig zijn om een sessie een plekje te geven. Vaak komt er best een hoop naar boven dat verwerkt moet worden na de tijd. Tussendoor en aan het eind zullen we regelmatig evalueren hoe het gaat en wat er verder nodig is.
Niet gelijk de diepte in
Voor we naar het paard gaan, nemen we uitgebreid de tijd om aan te komen, of te landen. Mijn afspraken beginnen altijd met wat drinken. Even bijkomen van de autorit bijvoorbeeld.
De echte sessie begint pas als we naar Tsjitske of 1 van haar collega's lopen.
De eerste paar minuten laat ik het gewoon gebeuren. Het paard geeft dan al heel veel dingen aan. Voor jou als cliënt kan dat best even onaangenaam aanvoelen.
Ik voel mee met het paard. En ervaar of jij je veilig genoeg voelt om dingen met mij te delen. En zal ik samen met je de diepte ingaan.
Dit doen we altijd afgestemd op jou. Jij bent hierin leidend.
Jij beslist tot hoever je wilt gaan. Je zult versteld staan, hoe snel we kunnen. Doordat het paard jou zoveel veiligheid kan bieden. Die je misschien bij mensen nooit hebt ervaren.
Het gevoel van veiligheid en vertrouwen hebben en krijgen in elkaar staan bij mij in de basis.
Pas als jij mij en Tsjitske durft en kan vertrouwen gaan we naar het trauma toebewegen.
Als ik ervaar dat het je teveel wordt, zal ik je samen met Tsjitske begeleiden in het hier en nu. Door bewust contact te maken met haar, helpt het om hier te blijven.
Zo mag je opgebouwde spanning reguleren.
Veel tijd en ruimte
Tijdens de sessies zul je merken dat ik regelmatig even op de rem trap. Als ik merk dat de spanning in je lijf te veel word, nemen we even een kleine pauze. Hebben het even over wat anders. Help je met een ademhalingsoefening. Net wat op zo'n moment passend is.
Als de rust in je lijf en je hoofd terug is, gaan we weer rustig richting het trauma bewegen. Dit alles op een tempo wat bij jou en je lijf past. Ik zal je niet overhaasten. Zo gaan we een aantal keer heen en weer. Je lijf zal gaan ervaren dat het in het hier en nu veilig is.
Zo kan het lijf telkens stappen zetten in het ontladen van het trauma. Dat zal gepaard gaan met trillen, schudden, shaken, huilen, zweten, veel naar het toilet moeten, etc.
Om elkaar altijd goed te blijven verstaan, werk ik met een instructiesetje. Er kan niemand meeluisteren. Deze setjes zijn niet afluisterbaar, dus eventuele omstanders krijgen niets van ons gesprek mee.
Net zoals de in de sessies ruim de tijd nemen, plan ik mijn sessies ook ruim in. Met voldoende ruimte tot uitloop als dat nodig is.
Traumaverwerking valt niet altijd te plannen en soms is er gewoon extra tijd nodig om tot een punt te komen. Die ruimte wil ik dan kunnen bieden.
Gemiddeld voor een enkele gebeurtenis is een gemiddelde van 5 tot 7 sessies paardenoaching nodig. Tussen elke sessie zit minimaal 2 weken.
Er komt best een hoop los. Mijn ervaring is dat die 2 weken echt nodig zijn om alles een plekje te geven.
Zelf de tools in handen
Naarmate onze reis samen vordert, zal je merken dat gebeurtenissen je niet meer overweldigen. Dat is in het verleden al vaak genoeg gebeurt.
Door te oefenen in het hier en nu te blijven, ga je leren ervaren hoe je de sensaties van je lijf mag leren uithouden.
Voor het teveel word, doen we een stapje terug. Zo mag je ook leren voelen wat de grenzen zijn, die je systeem je aangeeft.
Niet het wegstoppen of weglopen van de sensaties, maar het leren uithouden van. Dat is het integreren van trauma. De enig weg eruit is erdoor. Hoe lastig dat soms ook is.
Je doet het niet alleen. Ik blijf naast je staan.
Jij bepaalt het tempo van jouw reis.
De herinnering kan ik niet voor je wegnemen. Het verleden wis je immers niet uit.
Tussendoor en aan het eind zullen we regelmatig evalueren hoe het gaat en wat er verder nodig is.
